Narracja prowadzona jest w imieniu nienazwanego autora, który jednak już w pierwszych strofach nazywa Oniegina "moim dobrym przyjacielem". Według Belinsky'ego, Puszkin nazwał "Eugeniusza Oniegina" powieścią wierszem, ponieważ przedstawia "życie w całej jego prozaicznej rzeczywistości".