Napisane w ostatnich latach XIX wieku, kiedy Graham z sentymentem spoglądał na własne dzieciństwo, te szkice dorastania umiejętnie balansują między dwoma stanami świadomości - głównego bohatera - dziecka i pamiętającego dorosłego - dzięki czemu udaje im się przywołać zarówno aktywną energię młodości, jak i nostalgiczną czułość refleksji.